Mediha Bulkan yazdı…
Eskiden aileden bir kişi çalışır beş kişiye bakardı
Emekli olan aldığı ikramiyeyle ev alır çocuk evlendirirdi
O zamanlar dış güçler kendisinden olmayan iktidarları devirmek için memlekette buhran ve kıtlıklara yol açar; yağ, tüp kuyruklarına sebep olurlardı.
Ama insanlar mutluydu. Komşuluk vardı, komşu komşusunun yardımına koşardı. Sevgi vardı, insanın insana saygısı vardı.
Ne oldu, sorsan ekonomi büyüdü.
İnsanlar borç batağında, ülkenin nerdeyse tamamı kredi kartı mağduru.
Bana ne kardeşim, ekonomi büyümüşse benim insanım çöpten ekmek topluyor, cebinde ekmek alacak parası yok, tütün sarıp içiyorsa…
Bana ne senin ekonominden, asgari ücretli bir işçi “ay sonunu nasıl getiririm?” diye düşünüyorsa.
Emeklim aldığı maşla kirasını veremeyip faturalarını ödeyemiyorsa.
Belirli bir kısım rahat yaşayacaksa, senin ekonominin yükselmesinden bana ne…
Bir baba “evine ekmek götüremiyor” diye intihar ediyorsa…
Çocuğu pantolon istedi diye, canına kıyıyorsa...
Bana ne ekonomi büyümüş!!!
Biz küçüldük!!!
Bir bayram daha bitti...
Kaçı kişi kurban kesebildi?
Kesen ihtiyaç sahiplerine dağıttı mı?
Hani paylaşmaktı…
Bitti azizim bitti…
Ne geçmiş ne gelecek.
Hiç bir şeyin tadı yok...
Hayırlı bayramlar olsun.
Yine de...
